گمشده ای به نام غیرت
این جوابیه رو توی چند بخش تنظیم کردم که به ترتیب به بخش بخش صحبت های شما پاسخ داده می شه.
قبل از خواندن جوابیه یک داستان کوتاه برایتان نقل می کنم :
فرشته کنار بسترش آمد و قرصی نان برایش آورد و گفت: چیزی بخور! پهلوان رنجور. سال هاست که چیزی نخورده ای. گرسنگی از پای درت می آورد. ما چیزی نمی خوریم چون فرشته ایم و نور می خوریم.
تو اما آدمی ، و آدم ها بسته نان و آبند.
پهلوان رنجور لبخند زد، تلخ و گفت: تو فرشته ای و نور می خوری، ما هم آدمیم و گاهی به جای نان و آب، غیرت می خوریم. تو اما نمی دانی غیرت چیست، زیرا آن روز که خدای غیور غیرت را قسمت می کرد تو نبودی و ما همه غیرت آسمان را با خود به زمین آوردیم.
فرشته گفت: من نمی دانم اینکه می گویی چیست، اما هر چه که باشد ضروری نیست، چون گفته اند که آدم ها بی آب و بی نان می میرند. اما نگفته اند که برای زندگی بر زمین ، غیرت لازم است.
پهلوان گفت: نگفته اند تا آدم ها خود کشفش کنند. نگفته اند تا آدم ها روزی بپرسند چرا آب هست و نان هست ولی زندگی نیست؟
نگفته اند تا آدم ها بفهمند آب را از چشمه می گیرند و نان را از گندم. اما غیرت را از خون می گیرند و از عشق و غرور.
فرشته چیزی نگفت چون نه از عشق چیزی می دانست و نه از خون و نه از غرور.
فرشته تنها نگاه می کرد.
پهلوان به فرشته گفت : بیا این نان را با خودت ببر. هیچ نانی دیگر ما را سیر نخواهد کرد. ما به غیرت خود سیریم.
فرشته رفت. فرشته نان را با خود به آسمان برد و آن را بین فرشته ها قسمت کرد و گفت: این نان را ببویید.این نان متبرک است. این نان به بوی غیرت یک انسان آغشته است.
و اما بعد:
اول از همه مقدمه ای در مورد مفهوم آزادی می نویسم برای کسانی که سکولار را آزادی می دانند و قوانین دینی را بر خلاف دموکراسی.
سکولار هیچ گاه تضمینی به برقراری دموکراسی نیست. با یه مثال توضیح می دم حرفم رو. توی یکی از ایالت های آمریکا قانونی وجود داره که مشروب فروشی ها یک شنبه ها اجازه باز بودن فروشگاه ها و فروش مشروب رو ندارن. خوب این یه قانونی هست که بر اساس مذهب نوشته شده و بر خلاف نظر سکولاریسم هست اما چون این قانون بر حسب نظر اکثریت مردم اون ایالت تعیین شده خودش باعث بوجود اومدن دموکراسی شده. دموکراسی یعنی احترام به نظر اکثریت پس نمی تونیم یه برنامه ی کلی رو به نام سکولاریسم واسه تمام کشور های جهان ارائه بدیم و بگیم با این روش دموکراسی برقرار می شه.
توی کشور ما اینکه یه زن اجازه داشته باشه شبش رو با هر کسی بگذرونه یا اینکه هم خوابش رو به روی همسرش نیاره مفهوم آزادی نیست. این دموکراسی هم نیست چون که اکثریت جامعه این رو نمی پذیره و رد می کنه. هنوز توی کشور ما واژه ای به نام غیرت وجود داره. هنوز توی کشور ما اون تابو هایی که شما ازش حرف می زنی شکسته نشده. دوست من من توی غار زندگی نمی کنم و بدون لزوما اون کسی که فکر قدیمی ( از نظر شما ) داره الزاما توی غار نیست ، به نظر من شما توی غار زندگی می کنی اگه فقط چند نفر اطراف خودت رو می بینی که این جور چیزا واسش عادی شده.پس اینکه اگر در کشوری مجوز هم بستر بودن یک زن در کنار هر کسی که دوست دارد مجوز آزادی است ،در کشور ما این امر مجوز اسارت هست ، مجوز بی بند و باری است ، مجوز شکستن حرمت اکثریتی که هنوز آن را تابو می دانند ، می باشد.
یک جا بحث بود که کشوری که رئیس جمهور فرد اول آن باشد ، الزاما مسیر آزادی و دموکراسی را می رود و نسخه آمریکا را برای ایران ایده ال می دیدند ، همانجا گفتم که اولا رئیس جمهوری بودن الزامی بر آزادی و دموکراسی نیست همانطور که مصر و لیبی و ... رئیس جمهوری بودند و به دیکتاتوری رفتند و دوما ایران را نباید به آمریکا قیاس کرد بلکه ایران را باید با ایران مقایسه کرد. باید به گذشته معاصر خود بنگریم و قضاوت کنیم( قصدم حمایت از هیچ فردی نیست).
گفتید که در کشوری هستیم که خواهر گلشیفته نگران پخش شدن عکس هایش است.
خوب این رو قبول دارم. ذهن های بیمار توی کشور ما زیاد هست که باید با فرهنگ سازی صحیح این مشکلات حل بشه. اما به نظر من همین که این جور عکس ها به صورت جاسوسی گرفته می شه نشون می ده که هنوز اون تابو ها شکسته نشده ، که اگه اینطور نبود نگرانی نباید در دل کسی بود. این مطلب هم شبیه بحث چند روز پیش بود که گفته شد داشتن دوست غیر هم جنس ( مثلا برای پسر ها دوست دختر) هیچ ایراد منطقی نداره و در دین هم گفته نشده گناه هست که همون جا پرسیدم که آیا شما حاضرید با اون فرد در کنار خانواده بشینید یا به پدر خود از رابطه با اون فرد بگید که همه گفتید نه ولی این دلیل بر گناه بودن نمی شه. باز پرسیدم که آیا از اینکه رابطه شما لو بره ترس یا واهمه دارید؟ که جواب مثبت بود و باید بدونید که ما انسان ها هیچ گاه واسه چیزی که از نظر خودمون خوب باشه نگرانی واسه پخش شدن اون نداریم و چون از اون موضوع نگران هستیم اون رو بد می دونیم که هر کار بدی از نظر اسلام حرام هستش و به همین دلیل هم اینجا می گم به شما که همون خواهر خانم فراهانی که نگران پخش شدن عکس ها هست اون نوع پوشش رو بد می دونه یا حداقل اون رو بر خلاف عرف جامعه می دونه. پس باز هم نتیجه می گیریم اون تابو ها شکسته نشده و وقتی یک نفر که محبوبیتی داره کاری بر خلاف عرف انجام بده به خیلی ها بر می خوره. گلشیفته خواهان شکستن تابویی بود که هنوز در ایران حوشبختانه محکم و استوار هست.
گفتید که مگر شما همیشه مطابق عرف عمل می کنید ؟
می گویم من که اینگونه هستم اما اگر یک شخص عادی هم عرف را بشکند مشکلی نست اما اگر یک فرد دارای محبوبیت اجتماعی این کار را انجام دهد ایراد دارد. چون خیلی ها اون رو الگو قرار دادند. وقتی کسی داره از محبوبیت لذت می بره باید به فکر محدودیت هایی که این محبوبیت ایجاد می کنه هم باشه.
اینکه عده ای اون رو با حیوان مقایسه کرده اند من هم مخالفم پس حرفی در این زمینه وجود ندارد.
گفتید برهنگی نماد آزادی نیست ، من هم قبول دارم گفتید نماد اعتراض است. اعتراض به چه چیزی ؟ گفتید اعتراض به کسانی که او را حیوان نامیدند ، خوب اگر این کار را نمی کرد که آنها هم اعتراضی نمی کردند. آنها همیشه اینگونه اند حیوان می نامند. اعتراض او یا من یا شما هم تفاوتی ندارد. اما بحث من افرادی دیگر هستند ، افرادی که هنوز باور های زیبایی در خود دارند.
به دسته ای اشاره کردید که گفته اند حاضرید خواهر و مادر خودتان برهنه شود؟
آنها احساس مالکیت ندارند ، اما احساس تعصب دارند. غیرت در فرهنگ ما هنوز زنده است. شما اگر نظری غیر از این دارید یک زن را بیاورید که دوست نداشته باشد شوهر یا برادرش نسبت به او تعصب نداشته باشد. این غیرت باعث می شود زن احساس آرامش کنید خداوند هم به همین دلیل قدرت بیشتری به مرد داده.خیلی ها خود را غیرتی می دانند ولی در بسیاری از آنها غیرت دیده نمی شود. ما شیعه هستیم و سنگ کسی را به سینه می زنیم که خود، مظهر غیرت خدا بوده و هست .
او که فرموده : " خدا لعنت کند کسی را که غیرت ندارد. "
کمی به خود نگاه کنیم، ما چگونه هستیم ؟ آیا نشانه های غیرت در ما وجود دارد ؟ آیا ما هم نشانه ای از امام و محبوب خود داریم ؟ در وجود بسیاری از ما غیرت حداقل به صورت انفرادی وجود دارد؛ مثلا در قبال خود و خانواده مان و اجتماعمان غیرت داریم .( هر چند بسیاری همین را هم ندارند !!!)
گفتید مگر صحت یا غلط بودن یک کار به در چشم بودن آن است؟
حرفتان بسیار زیباست . اصلا به این چیز ها نیست و کار اشتباه از هر کسی که سر بزند اشتباه است و محکوم. اما اگر من یک اشتباه انجام دهد بازتاب آن فقط در سطح خانواده است و هر چه درجه محبوبیت اجتماعی بالاتر باشد بازتاب آن جهانی تر است و میزان محکومیت آن هم بیشتر.
گفتید هر بلایی سر مرز و خاکتان می آید دهنتان بسته است خانه ی سینما را آنگونه کردند انتهای هنرتان لایک زدن به پست های مربوطه هست شما اگر اینقدر انرژی دارید یک بیل در ِ مملکت خودتان بزنید. بحثی ندارم در این مورد و حرفتان را قبول دارم.
در مورد مطلب من گفتید که از کوروش کبیر نوشتم و طرح زن های در تاریخ گذشته ی مان که برهنه نبودند و گفتید مردان ما مثل آن زمان نیستند.
چرا نیستند؟ چرا همه کمر به بد نشان دادن مرد هایمان بسته ایم؟ خوب همیشه و در همه جا انسان های بد وجود دارند. اما در ایران در همین نزدیکی خودمان مرد هایی هستند که باعث می شوند از اینکه ما هم جنس آنها هستیم احساس غرور کنیم. چرا ۲۰ سال به عقب نمی رویم؟ چرا شهید همت و شهید آوینی و ... را بیاد نمی آوریم؟ چرا ۸ سال جنگیدن با دست خالی را نمی بینیم؟ هنوز هم از آن مرد ها هست، به خدا هست. مملکتمان شاید آنطور که می خواهیم نشده اما از مرد های خوب غنی است حداقل از بقیه دنیا بهتریم. مرد هایمان با غیرت تر هستند.
جمله ای که از فروغ نوشته اید بسیار زیبا و مورد قبول است . همچنین پاراگراف بعدی رو هم قبول دارم.
در مورد بعضی از مطالب هم نمی شه در وبلاگ و در فضای عمومی بحث کرد.
نظرات شما عزیزان:
|